Miało być lepiej

Kto czytając ulotki leków przejmuje się listą skutków ubocznych

Ja do tej pory nie czytałam, a jeśli już to nigdy mnie nie dotyczyły

Aż do tej pory..

Od kiedy zaczęłam łykać lekarstwa, zastrzyki brać okazuje się , że cała lista skutków ubocznych jest nie tylko prawdopodobna, zdarza się czasami, ale dotyczy właśnie mnie

W środy biorę zastrzyk, na razie dopiero dwa za mną. Gdy upłynie około 5-6 godzin zaczynają mnie boleć mięśnie, stawy, jak podczas grypy (to akurat tekst z ulotki bo grypy dawno nie miałam i nawet nie pamiętam tego bólu). Powoli czuję że jak z przebitego balonu odchodzą ze mnie siły, wielkim wysiłkiem jest przejście z kuchni do pokoju, wejście po schodach na piętro. Kolejny dzień czwartek nie mam sił na nic, głównie leżę, mnóstwo śpię, dzień mija niewiadomo kiedy. Kolejny dzień piątek jest niewiele lepiej, ból całego ciała zwłaszcza pleców, nóg jest niedozniesienia.

Łykam apap na przeziębienie, czasami pomaga czasami nie. Ból jest taki jakbym ćwiczyła non stop i mega zakwasy miała, a plecy bolą jakbym ciężary jakieś dźwigała. I jeszcze to zmęczenie. Na szczęście dzieci rozumieją, pozwalają leżeć, odpoczywać, nie marudzą, wiedzą że są dni że mama sił nie ma.

Oprócz zastrzyków rano i wieczorem łykam tabletki, od których na rękach wychodzi mi wysypka, swędzi całe ciało, zwłaszcza wieczorami. Dlatego jak niemowlę kąpie się w krochmalu, piję dużo wapna, łykam tabletki jak na alergię..

I tak mija dzień za dniem. Najlepsze są poniedziałki i wtorki

Wtedy ból po zastrzyku przechodzi, mam najwięcej sił na wszystko. Z dziećmi jeździmy do biblioteki, do dziadków na basen, na zakupy.

Piekę serniki, z dziećmi trochę plastycznie i twórczo działamy, czasami coś szyję. Aktualnie parę młodą muszę uszyć:-)

I przede mną min 6 miesięczna terapia. Na razie mam L4, potem nie wiem może urlop na poratowanie zdrowia, bo raczej w najbliższym czasie do pracy nie będę mogła chodzić..Chyba że w poniedziałki i wtorki 🙂

Oj dużo sił potrzebuje i wsparcia, żeby wytrwać, na razie dopiero początek, a już ciężko.

Ale wierzę że z czasem będzie lepiej, może organizm przyzwyczai się do leków i nie będzie mnie tak wykańczać terapia.

Jedyny plus że waga idzie w dół…taaaa kobieta i ta kontrola wagi. 😉

No i czytam dużo czytam, bo co robić jak się leży i na nic innego nie ma sił. Czytamy książki wspólnie z dziećmi i ja sama różne zaległe. Niektóre łzy mi wyciskają, niektóre na długo w pamięci zostają, niektóre zaczynam i nie kończę, kolejną biorąc z półki.

Rzadziej bywam tutaj na blogu, jak widzicie pewnie. I na fb..wszędzie. Ale mam nadzieję że to chwilowe.

Ściskam Was wszystkich mocno!! ❤